Ik sta vól aan

In een Haarlems Café ontmoet ik Sandra Reeb-Gruber (1973) die met groot enthousiasme vertelt over haar twee grote passies: fotografie en onderwijs ontwerpen. Dat die twee werelden véél meer met elkaar te maken hebben, dan je op het eerste gezicht zou denken, wordt duidelijk in ons gesprek. Net als de rol die coaching daarbij heeft gespeeld. Ik ben zoals altijd benieuwd hoe kwaliteiten in een mensenleven hun plek en vorm vinden. Voor onszelf zijn onze talenten vaak onzichtbaar omdat wij ze zo vanzelfsprekend vinden. Een ander ziet jouw kwaliteiten vaak beter dan jij zelf. Met een beetje geluk word je gevráágd voor iets waar je talent voor blijkt te hebben, nog voordat je zelf ziet dat dat écht bij jou hoort.

From scratch

Zo ook bij Sandra. Tijdens haar HBO opleiding Marketing, nog vóór haar afstuderen, werd zij door de faculteitsdirecteur gevraagd projectleider te worden van een nieuwe tak van sport die de kwaliteit van het onderwijs moest bewaken. Superstoer vond ze dat natuurlijk. Dat zij zo jong al mocht meedenken en een kwaliteitssysteem mocht gaan opzetten waar behoefte aan was, maar dat nog niet echt bestond. ‘Ik heb altijd functies gehad die niemand voor mij had gehad. From scratch nieuwe dingen opgebouwd, vormgegeven en dan weer verder. Dat begon al heel vroeg in mijn loopbaan en dat is eigenlijk altijd zo gebleven.’

Laat mij het maar doorgronden

‘Als iemand een idee heeft, maar nog geen enkel beeld hoe dat het eruit kan zien, laat mij het dan maar doorgronden. Het tot de bodem toe uitzoeken, ontwerpen hoe het er uit zou kunnen zien, dat vind ik heerlijk! Ik heb een enorme drive om dingen te willen doorgronden. Dat is heel natuurlijk voor mij, ik dat kan ik niet uitzetten. Mijn leergierigheid typeerde mij als kind al. Dol was ik op nieuwe dingen leren. Weten waar het precies over ging. Vond school daarom fantastisch. Schoolvakanties vond ik verschrikkelijk, dan verveelde ik me zo… Wat ik interessant vind, dat kan ik ook goed leren. Dat heeft iedereen denk ik wel. Dan wíl je die tijd er ook in stoppen. Dus wat ik graag wil kunnen, dat kan ik ook! Ik stort me er helemaal in, die drive is er dan. Ik geloof dat iedereen dat heeft.’

Hoe ik opging in het onderwijs, dát wil ik doorgeven

‘Dat is ook mijn diepere drijfveer om me met onderwijs bezig te willen houden: leren is in mijn ogen het doel van het leven. Ik denk niet dat ik ooit uitgeleerd ben. Als dat zo is, is het klaar. Een leven zonder leren is voor mij ondenkbaar. Die ervaring die ik zelf heb gehad, hoe ik opging in onderwijs, die wil doorgeven. Het grote inlevingsvermogen dat ik altijd heb gehad, dat kan iedereen dat tot op zekere hoogte kan ontwikkelen.’

Vliegende start

Haar vliegende start in de onderwijswereld bracht haar op vele plekken. Vaak werd ze gevraagd mee te denken over nieuwe projecten en die te helpen vormgeven. ‘Binnen de kortste keren kreeg ik steeds meer verantwoordelijkheden. Ik merkte dat ik als vanzelf veel aan kan en op me neem. Op een gegeven moment ben ik ongevraagd gaan meedenken over het curriculum en daarbij betrokken geraakt. Toen merkte ik dat ik daar veel affiniteit mee had, met hoe een programma in elkaar zit. Hogeschool Inholland was mijn volgende grote stap, daar heb ik uiteindelijk 20 jaar gezeten. Telkens als ik dacht dat ik er klaar mee was, kwam er toch weer iets nieuws. Uiteindelijk heb ik de nieuwe International Business Innovation Studies opleiding bij Inholland opgezet. Mijn ‘brain child’. Ik ben daar 5 jaar lang bijzonder toegewijd mee bezig geweest. Ik sta dan vól aan op datgene wat ik aan het doen ben.’

Mag ik een coach?

‘Ik ben met Binnenstebuiten in contact gekomen toen ik merkte dat ik meer beslissingen wilde kunnen nemen in mijn werk en aan mijn leidinggevende vroeg: ‘mag ik een coach?’.  Op uitnodiging ging ik naar een netwerkavond, waar Binnenstebuiten een workshop verzorgde. Miranda, oprichtster van Binnenstebuiten, las daar een door haar zelf geschreven gedicht voor, met de titel ‘Ik zie Jou’ en dat kwam echt bij me binnen. Niet normaal… zo vól in mijn ziel. Toen dacht ik: ‘ik moet haar hebben als coach’. Als jij me zo kunt raken… Dan ben je misschien heel anders dan ik, maar misschien is dat dan precies wat ik nodig heb.’

Confronterend, op een zachte manier

‘Het gevoel in de coaching was vaak ‘she looks through me’. Ik denk dat dat ook is wat we delen, dat we allebei enorm goed kunnen doorgronden. Ik doe dat op een meer analytische manier en zij doet dat denk ik met haar ziel ofzo. Zonder woorden. Het was vaak heel confronterend, maar wel op een zachte manier. ‘She didn’t take my bullshit’. Dat was fijn. Ze prikte meteen mijn bubbel door. Door de coaching heb ik mijn eigen zachte kant meer ontdekt. Miranda gaf me daarnaast regelmatig de opdracht te tekenen in het traject, met beelden te werken in plaats van met woorden. Daardoor ben ik mijn creativiteit meer de ruimte gaan geven en daar ook meer mee gaan doen. De fotografie waar ik altijd al op de achtergrond mee bezig was, ben ik toen ook steviger gaan oppakken. Ik ben er meer mee gaan experimenteren, ook in de reizen die ik maakte.’

Intunen

‘Ik kwam erachter dat mijn kwaliteiten in beide passies tot hun recht komen. Dat ik me goed kan inleven, kan doorgronden, me kan onderdompelen. Dat helpt me zowel in fotografie als in onderwijs ontwerp.  Zo kan ik mijn hoofd, hart en ziel erin kwijt, op heel verschillende manieren.  Door alles wat ik heb gelezen en zelf heb vormgegeven, kan ik intunen op de context waarin ik me begeef. Ik ga er makkelijk in mee en sluit gemakkelijk aan bij allerlei onderwerpen en werelden. Dat verbaast mensen nogal eens. Ik doe dat niet bewust, dat is gewoon een effect van mijn leergierigheid.’

Er is niet 1 antwoord

‘Wat ook een belangrijke uitkomst was van de coaching was dat er niet 1 antwoord was op mijn vragen. Ik ging meer de keuzemogelijkheden zien in allerlei situaties. Ben daardoor actiever en bewuster de kant op gegaan die ik zelf wilde. Op mensen afgestapt waar ik mee wilde werken. Ik heb meer regie genomen. Persoonlijk vind ik zelfontwikkeling heel belangrijk. Niet stilstaan en de wereld aan je voorbij zien trekken, maar zelf in beweging komen. ‘Be the change you want to see in the world.’ Ontdek wie je bent, wat je wilt, en doe er wat mee, op een manier die bij jou past.’

Daan van Hegelsom, oktober 2019