We willen allemaal succes uitstralen
Mark Smit (31) had niet kunnen vermoeden dat één training zó veel bij hem teweeg zou brengen. Hij is adviseur bij een grote verzekeringsmaatschappij. In het kader van een management Development programma volgde hij, bij Binnenstebuitentrainers Daan en Monique, een module over Energie. Vier dagen kreeg hij de kans stil te staan bij zijn eigen energiebalans, wat daarop van invloed is en hoe hij die zelf kan beïnvloeden.
Uit het hoofd naar het gevoel
‘Dat deze training wordt aangeboden door mijn werkgever, door een verzekeraar, dat vind ik prachtig. In een bedrijf waar we zo bezig zijn met ons hoofd, met calculatie en met risico’s… Dan juíst is het goed dat mensen de kans krijgen om naar zichzelf te kijken en meer over hun gevoelswereld en energiegevers te ontdekken. Ik heb er veel baat bij gehad en geloof oprecht dat een training als dit voor iedereen heel goed en waardevol is. In het werk dat wij doen is je intuïtie en gevoelsleven vaak een ondergeschoven kindje. Wij hebben de neiging uit te gaan van cijfers, van dat wat meetbaar is. We houden ons groot en sterk en laten bepaald gedrag zien waarvan we vermoeden dat je dat moet laten zien op de werkvloer. We willen allemaal succes uitstralen. Daarvan ging ik heel erg in mijn hoofd zitten. Ik liep ongemerkt, volledig aan mijn gevoel voorbij. Dat blijft natuurlijk sudderen onder de oppervlakte en daar moest ik uiteindelijk wel wat mee in mijn ogen.’
Ik ben iemand die het graag goed wil doen
‘Het was een hele spannende tijd voor mij. Werkinhoudelijk gebeurde er veel, er veranderde veel binnen de organisatie. Ik was erg gefocussed op de uitdagingen die dat met zich meebracht. Maar het ging wel. Ik werkte hard en presteerde goed. En toch. Op het moment dat je ‘gewoon’ functioneert, er geen directe aanleiding is om in de spiegel te kijken, lijkt er ook niet echt een meerwaarde in te zitten om aandacht aan reflectie of coaching te besteden. Het komt dan niet in je op om eens met iemand te gaan praten ofzo. Het loopt allemaal wel. Waar ik in toenemende mate last van kreeg, was dat eeuwige perfectionisme van mij. Het gevoel dat ik het altijd goed moet doen, voor iedereen. Ik ben heel erg op de ander gericht, mijn aandacht is naar buiten toe gericht. Ik zag wel dat er wat dat gedrag betreft overeenkomsten waren met mijn familie, maar ik wist niet wat er ik ermee moest.’
De dingen die je hebt meegemaakt vormen en achtervolgen je
‘Ik voelde onderhuids altijd wel een bepaalde pijn, maar analyseerde en relativeerde die met mijn verstand. Ik maakte het werkbaar voor mezelf en deed ondertussen mijn ding. Je bent je er dan niet van bewust dat je er eigenlijk helemaal niet los van staat. De dingen die je hebt meegemaakt vormen en achtervolgen je. Die laat je onbewust gewoon zien. Daarmee is je blik op de realiteit vertroebeld. Je kijkt door een bepaalde lens naar dingen. En zeker wanneer je, zoals ik, de ambitie hebt met mensen te willen werken, is het belangrijk te weten waar je eigen vertroebeling zit. Vanuit die nieuwsgierigheid heb ik me aangemeld voor de module over Energie. Ik zat er heel open in. Had geen verwachting wat het me zou opleveren. Dat is achteraf gezien de kracht geweest.’
Het was alsof ik in een ijskoud bad sprong, waar ik onbewust al een tijd lang omheen had gelopen
‘Je kwetsbaar opstellen, daar wordt heel verschillend naar gekeken. De een ziet daar een kracht in en de ander denkt dat ga ik helemaal niet doen, zeker niet in deze setting tussen mijn collega’s op mijn werk. Daar wordt wat van gevonden. Voor mij voelde dat anders. Dit is mijn kans dacht ik tijdens de training. Ik had meteen vertrouwen in de trainers en dacht ik ga me gewoon kwetsbaar opstellen. Ik was enorm gefascineerd door het concept van het systemische denken. Hoe alles met elkaar samenhangt en dat alles elkaar beïnvloedt, binnen een gezin, maar ook binnen een organisatie.
Een andere manier van kijken
Tijdens de uitleg van Daan en Monique voelde ik al het andere perspectief dat werd aangeboden. Het dwingt je vanuit de gevoelskant naar jezelf te kijken, dat voelde ik meteen. En ik realiseerde me ook dat het een kans was om dat eens echt te onderzoeken. ‘Wat heb ik te verliezen?’ dacht ik. Het was heel heftig. Een duik in het verleden, alsof ik in een ijskoud bad was gesprongen, waar ik onbewust al een tijd lang omheen had gelopen. Ik was in één keer wakker, zag ineens veel meer dan anders, en dat is ook echt oncomfortabel. Tegelijkertijd realiseerde ik me dat het goed was. En ook waarom ik ervan weg was gebleven. Ieder mens heeft problemen en een eigen manier om daarmee om te gaan. Van de persoonlijke dingen weten we vaak niet wat we ermee moeten. Dus laten we het maar lekker gaan. Maar door dit scherp te stellen, zie ik ineens dingen die ik me nooit had beseft. Het gordijn ging open. Een blinde vlek die ik tot dan toe had gehad werd zichtbaar, ik ontdekte dingen die ik me niet eerder had beseft. Je gemis uit het verleden word je vertroebeling in het heden. Maar daar moet je blijkbaar eerst licht op zetten om het te kunnen wegnemen.’
Alles werd gereset. De manier waarop ik naar mezelf en mijn familie keek. Je gaat alles in een nieuw daglicht zien
‘Dat gaf een bepaalde mate van rust. Een vorm van erkenning, die je logischerwijs nooit vanuit je eigen omgeving zou kunnen verwachten. Maar nu uit onverwachte hoek kwam. Doordat iemand anders op een objectieve manier met je meekijkt en jou daar de erkenning voor geeft. Dat heeft veel met me gedaan. Ik ontdekte dat wat ik heb meegemaakt, de ontwikkelingen die zich in mijn familie hebben afgespeeld, aan mijn ontwikkeling hebben bijgedragen. Dat er ook een positieve kant zit aan wat er vroeger is gebeurd. Het feit dat ik zo gespitst ben op het luisteren naar mensen en hun problemen, dat is niet voor niks. Dat wat ik mijn hele jeugd al had gedaan, daar ben ik blijkbaar heel goed in geworden. Dat inzicht heeft heel veel voor me betekent.’
Ik ben er nu gewoon achter wat ik wil
Het laatste half jaar is daardoor totaal anders geweest dan de jaren ervoor. Puur omdat ik nu eindelijk van mezelf weet: ‘dit is waar ik goed in ben, dit is waar het vandaan komt en dit is wat ik ermee wil doen’. Waar ik eerder nog twijfels had van ‘kan ik dat wel?’ en ‘ben ik daar dan wel de juiste persoon voor?’ ,dat werd hiermee weg genomen. Iedereen vraagt zich in bepaalde mate af ‘wat wil ik?’ en dat is gewoon een hele moeilijke vraag. Maar ik ben er nu gewoon achter. En dat geeft energie!’
Daan van Hegelsom, juli 2019
